Reżyser

Reżyserowaniem spektakli zajmuję się od 2002 roku. Po latach nauki w Polsce, Usa, a później w Hiszpanii, jasnym było, że teatr pantomimy jest tym, co porusza mnie najbardziej. W miarę upływu czasu i nabierania nowych doświadczeń, obcując głównie ze wspaniałymi artystami z Francji i Niemiec, do narzędzi które daje sztuka mimu, zacząłem dołączać teatr wizualny, przedmiotu oraz teatr fizyczny w swojej organicznej formie. Praca z teatrem słowa pojawiła się później. U jej podstaw były działania w teatrach dramatycznych podczas pracy z ruchem scenicznym oraz moje refleksje, o tym jak wiele szeroko pojęty teatr formy jest w stanie zaoferować teatrowi słowa.

Reżyser

Spektakle teatru pantomimy, teatru wizualnego, teatru fizycznego i teatru słowa, realizowane z własnymi zespołami, gościnnie z grupami teatralnymi oraz z indywidualnymi artystami.

Spektakle pantomimy realizowane w teatrach lalki i aktora. 

Spektakle muzyczne, teatralizowanie koncertów, reżyserowanie widowisk.

Spektakle teatru pantomimy są źródłem mojej inspiracji od wielu lat, otwierając przede mną drzwi do nieskończenie bogatego i wielowymiarowego świata, w którym granice między rzeczywistością a wyobraźnią zdają się zacierać. Dlatego reżyseria form związanych ze sztuką mimu jest dla mnie nie tylko pasją, ale najczęściej podejmowaną działalnością, która pozwala mi eksplorować i rozwijać niezwykłe środki wyrazu, wykraczające poza słowa. Oferuje ona ogromne możliwości zabrania widzów do świata, który będą interpretować przez pryzmat własnej wyobraźni, wrażliwości oraz indywidualnych doświadczeń, tworząc unikalną podróż emocjonalną i intelektualną dla każdego z nich.

W tej niezwykłej przestrzeni scenicznej, gdzie gest, ruch i ekspresja ciała zastępują dialogi, dodanie do tego aktorów, którzy w pełni opanowali rzemiosło sztuki pantomimy, przynosi piękne, oryginalne efekty. Mają oni umiejętność przemawiania do widzów bez słów, wywoływania śmiechu, wzruszenia, a nawet głębokiej refleksji, co sprawia, że spektakle te mogą pozostać z widzem na długo, stając się częścią ich osobistych doświadczeń i wspomnień.

Praca nad każdym spektaklem jest dla mnie procesem twórczym, który zaczyna się od koncepcji i rozwija poprzez współpracę z aktorami, scenografami i muzykami, aż do ostatecznej realizacji na scenie. To wspólne dążenie do odkrywania nowych sposobów opowiadania historii i wyrażania emocji bez użycia słów jest zarówno wyzwaniem, jak i niekończącym się źródłem satysfakcji.

Szeroko pojęty teatr wizualny w zależności od rodzaju spektaklu może być wykonywany przez aktorów nie posiadających umiejętności pantomimicznych, jak na przykład aktorzy teatru ruchu, teatru fizycznego czy tańca. Wtedy kluczowe stają się również inne elementy, takie jak muzyka, scenografia, kostiumy czy oświetlenie, które razem tworzą niepowtarzalną atmosferę i przekaz spektaklu. Dzięki temu możliwe jest przekazanie głębokich emocji również poza słowami, opowiedzenie historii czy wywołanie konkretnych stanów u widzów. W teatrze wizualnym każdy element sceniczny ma znaczenie i jest dokładnie przemyślany, by współgrać z ruchem i ekspresją aktorów, tworząc spójną opowieść wizualną.

Dodatkowo, wykorzystanie nowoczesnych technologii, takich jak projekcje wideo czy interaktywne instalacje, otwiera nowe możliwości dla teatru pantomimy i teatru wizualnego, umożliwiając tworzenie jeszcze bardziej złożonych i wciągających doświadczeń dla widzów. To połączenie tradycyjnej sztuki mimu z innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi pozwala na eksplorowanie nowych form wyrazu i przekraczanie granic tradycyjnego teatru. 

Spektakle realizowane w teatrach lalkowych stanowią fascynującą syntezę dwóch wyjątkowych form sztuki, które łączą w sobie zarówno klasyczną narrację bez słów, jak i magiczny świat lalek. To połączenie otwiera przed twórcami i widzami nowe perspektywy doświadczenia teatralnego, gdzie bezsłowna ekspresja aktorów pantomimy współgra z symbolicznym i często metaforycznym językiem lalkarstwa. Taka współpraca pozwala na stworzenie przedstawień o niezwykłej głębi emocjonalnej i estetycznej, które potrafią przemawiać do widzów wszystkich grup wiekowych.

Jednym z najważniejszych dla mnie aspektów takiego połączenia jest możliwość przekazywania skomplikowanych tematów i emocji w sposób subtelny i wielowymiarowy. Lalki, będące przedłużeniem rąk i serc lalkarzy, mogą przybierać formy i wyrażać emocje, które wykraczają poza możliwości ciała aktora, a kiedy są połączone z misterną sztuką pantomimy, efekt ten potęguje się, oferując widzom zupełnie inną formę teatralnego doświadczania.

Dodatkowo, spektakle pantomimy w teatrach lalkowych, wykorzystując przestrzeń sceny, mogą tworzyć perspektywę w sposób, który jest trudny do osiągnięcia w tradycyjnym teatrze. To z kolei pozwala na tworzenie spektakli o bogatej warstwie wizualnej. Wprowadzenie elementów pantomimy do teatru lalkowego wzbogaca również dialog między aktorem a lalką, tworząc interesującą dynamikę na scenie. W tych spektaklach ciało aktora może stać się zarówno narratorem, jak i uczestnikiem akcji, prowadząc historię poza słowami, podczas gdy lalki dodają kolejnej warstwy znaczeń i symboli. 


Spektakle, które łączą w sobie bogactwo muzyki, czasem siłę aktorstwa słowa oraz różnorodność form ekspresji ruchowych, takich jak taniec czy pantomima, mają niezwykłą moc zapraszania widzów do nieoczywistych, często zaskakujących teatralnych podróży. Są też dla mnie zawsze szczególnym wyzwaniem, w którym harmonijne połączenie dźwięku, narracji i dynamiki ruchu stanowi nierozłączną całość.